کد مطلب:36127 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:128
حفظ آبرو
«و تو را رسوا نساخت جائیكه رسوائی شایسته ی تو بود» آری چه بسیار گناهان كه یكی از آنها كافی بود كه خداوند بخارط آن انسان را رسوا سازد از ما سرزده و می زند ولی لطف الهی طوری است كه پرده پوشی كرده و رسوا نمی سازد (یا من اظهر الجمیل و ستر القبیح). البته نباید از این مطلب سوء استفاده كرد بلكه باید وحشت داشت كه یكباره خداوند، انسان را مفتضح و رسوا ساخته و ناگهان پرده از كار انسان كنار برود. [صفحه 162]
(و لم یفضحك حیث الفضیحه بك اولی)
صفحه 162.